مرور خاطرات

نمیدونم چطور شد که بعد مدتها دوباره دست به کیبورد شدم ..چطور تونستم از اینستا و تلگرام دل بکنم خدا داند...این روزا عمیقا دلم برای روزا ی قدیم تنگ شده برای دوران 18 تا 21 سالگیم دقیقا همون دورانی که خوشحالترین ادم روی زمین بودم و هیچ چیزی نمیتونست دغدغه ام باشه.... یه دانشگاه میرفتم و کلی امید و رویا تو سرم بود.

یه چند ساعتیه که دارم به گذشته ها فکر میکنم  به تموم روزهایی که لزشون ولقعا لذت میبردم

وشته های سال 94 رو که میخونم یه جاهایی میگم  ..اینا چیه مینوشتم ولی خوب قطعا هر ادمی  تو هر سنی این حسو داره دیگه

تصمصیم گرفتم تو پست بعد از کسی حرف بزنم که بعد سه سال جرات پیدا کردم برای وبم ازش بگم .