حرفهای منو..چراغای محرم

امشب مراسم حضرت علی اصغرو گرفتیم ..

همین که اسپیکرو روشن کردم و صدای نوحه تو خونه پیچید(اخه تا مهمانها بیانو مداح هم بیاد یه نوایی باید پخش بشه)یادم افتاد برم کبریت بیارمو یه شمع یا همون چراغ روشن کنم...اما چه امسال و چه سالهای پیش و چه همیشه و همه زمان با مشکل بلد نبودن دعا مواجه هستم وقتایی که میخوام دعا کنم انگاری زبونم قفل میشه!!با خودم میگم شاید سعادت دعا کردنو ندارم اما میدونم که اینجورم نیست خدا اونقد بزرگه که حتی بدترین بنده هاشم مورد توجه ش هستند..

تا بوده رسم من این بوده که برای دیگران دعا کنم هیچ وقت از خدا برای خودم چیزی نمیخواستم در عوض به ادمهای دیگه گفتم برام دعا کنید نمیدونم یه حسی انگاری بهم میکه اگه برای هم دعا کنیم زودتر مورد اجابت قرار میگیره درستو غلط بودن حرفم بماند...

نکته خیلی جالب تو تمام دعا هام اینکه همیشه برای اونایی که بچه دار نمیشن دعا میکنم یادمه مشهدم که رفتم اولین چیزی که یادم اومد گفتم خدایا به اونایی که بچه میخوان بچه بده ...همیشه یربازا رو دعا میکنم...همیشه اونایی که درس میخوننو دعا میکنم ...این سه گروه ثابت دعا های منن نمیدونم چند نفرو مورد عنایت قرا رگرفتن اما مهم اینکه من دعا میکنم حرفامووبا خدا میزنم ..خودم خالی میکنم دیگه بقیش با خودش ..صلاحش با خودش خوب بدش با خودش مهم اینکه من حرفامو با خود 0خودش زدم نه با کس دیگه..

---------------------------------------------------------

اقا من امشب همین جا تو این صفحه مجازی میخوام که کمک کنی اقا من امشب دلم یه گواه بهم داده

ازت میخوام دعامو بشنوی تو که هر سال حرف دل خیلی از بانوهای مجلس خودتو شنیدی این دفعه حرف منو بشنو به

خدای خودت بگو..ازش بخواه... یه گوشه نظری بکنه میدونم همیشه همه بنده هاشو دیده میدونم صلاحشونو میخواد اما اقا امام خوبیها تویی که تو این ماه همه عزادارتن به خدای خودت بگو به اون بانویی که منتظر بچه است..تو همین ماها نظری کنه و بهش بچه بده ..

السلام علیک یا ابوالفضل عباس